Kim demiş bu dünyadan kaçış yok diye? Kâğıt ve kalemin sadece gerçeklikten fanteziye götürmeye yetmeyeceğini kim söyledi? Okyanusları dolaşmanı sağlayacak tek şeyin para olduğunu kim söyledi? Kendi iç konuşmalarını yaratmanın ne kadar tuhaf bir şey olduğunu kim söyledi? İyi olabilmen için herkesle iyi geçinmen gerektiğini kim söyledi? Kendi arkadaşını istediğin gibi yaratamayacağını kim söyledi? Her gün ve gece aynada kendine gülümseyemeyeceğini ve iyi hissedemeyeceğini kim söyledi? Ya da kim sana istediğini yapamayacağını söyledi?

Hepimize bunları söylüyorlar ama neden umursuyoruz? Sonuçta her birimiz farklı bir şekilde yaratıldık ve saniyenin farklı bir bölümünde, dünyanın farklı bir noktasında doğduk; bu bizi benzersiz kılıyor. Bazı insanlar bize kötü görünebilir ve biz de o insanlara kötü görünebiliriz; ama aynı zamanda çok özel sayıda başka insanlara çok mükemmel görünürüz; hikaye kitabımızda gerçek, günlük karakterler olarak yazılmış olanlara; gerçekten saklamamız ve önemsememiz gerekenlere.

İster kelime yazarı, ister kitap okuyucusu, ister müzik dinleyicisi, ister dünya gezgini, ister fotoğraf çekicisi, hatta ister ekran izleyicisi ol; hepimizin ilişik olduğu bir nokta var, hissedebiliyor musun? Hepimiz bu dünyadan beynimizin yarattığı dünyaya gidiyoruz. Birlikte vakit geçirmek için sayısız karakter yaratıyorsunuz. Ya da sıcaklığı ve güvenliği hissetmek için var olmayan bir kişiliğe aşık oluyorsunuz. Ya da içindeki benliği çıldırtan şeyleri görmezden gelmek için yeni bir parça besteliyorsunuz. Ya da kaçmak için yeni bir yer keşfediyorsunuz. Ya da kimsenin fark edemediği yeni bir şeydeki güzelliği görmek için fotoğraf çekiyorsunuz. Ya da gerçek hayatta görülemeyen dünyayı görmek için birkaç saatliğine dünyayı boş veriyorsunuz.

Benim için bir yazı arayıcısı olduğumu 2017 yılında fark ettim. İlk öykümü dört deftere yazdığımda; bunlar okul taslak defterleriydi. Çok fazla şey kaybettiğimi ve birçok hayalimin yıkıldığı düşündüğüm yıldı. O tek odalı evdeki kahverengi masa ve minik kahverengi sandalye, yalnızca kalemimin beni bir yerden diğerine taşımasını sağlıyor, benimle konuşan, beni kendi güzel rüya gibi dünyalarına kaçıran çok sayıda karakter yaratıyor.

2020, Pinterest'te tanınmaya başladığım ve insanların eski, basit web sitemi gerçekten ziyaret etmeye başladığı yıl. Ve 2023, nihayet web sitemi güncellediğim ve bu kıyamet dünyasından kaçan, bir sığınak arayan herkesi kaçırmak için üniversitemden ayrı bir iş olarak yazmaya başladığım yıl. Yedi yıl önce bir otel odasında bir not kağıdına başladığım her şeyi içeren nihai web sitemde kucaklamak için.

Bu güzel web sitesi ile başyapıtımı tamamlama konusundaki yardımlarınız için teşekkür ederim. Tüm bu yıllar boyunca yolculuğumu benimle paylaştığınız için çok mutluyum. Ve hala, daha fazla karakter, yer ve manzara ile sizinle devam edeceğim. Şu anda bulunduğunuz yerde gece, sabah, öğleden sonra veya akşam olsun; mutlu ve umutlu bir şekilde yaşamanızı dilerim.